Εκτύπωση

'Ανθης Βέργης

 Λογοτεχνικό ψευδώνυμο του διηγηματογράφου Κώστα Δημητρίου. Γεννήθηκε στο Πετροχώρι Αιτωλίας το 1919. Πέθανε στην Αθήνα το 2005. Από νεαρή ηλικία στράφηκε στη δημοσιογραφία, εκδίδοντας την εφημερίδα Ρουμελιώτικο Μέλλον. Εργάστηκε στη Γενική Διεύθυνση Τύπου. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1940,  δημοσιεύοντας βραβευμένο διήγημά του στο περιοδικό Νεοελληνική Λογοτεχνία. Έργα του: Μεταπολεμικά (1948) εκδόθηκε το πρώτο πεζογράφημά του Ο χαλασμός της Αιτωλίας. Άλλα έργα: Πρώτες οπώρες (1950), Η άδικη κατάρα (1955), Οργή Θεού (1963), Όταν θερίζαμε στα σκοτάδια (1971), Ο μεγάλος χειμώνας (1973), Η ανάσα της γης (1973), Ερημιά (1978), Με το φως της Νύχτας (1980), Κοντά στις ρίζες (1982), Πικρή σοδειά (1987), Κλειστές πόρτες (1990), Στον Κάτω Κόσμο (1992) Βόρειοι άνεμοι (1997) Καθώς γέρνει ο ήλιος (2001) [διηγήματα].

Το έργο του που παρέμεινε με επιμονή στο χώρο του διηγήματος διακρίνεται για τον λυρισμό του τη ζωντάνια αλλά και τη μελαγχολική του διάθεση καθώς μνημονεύει τη ζωή των αγροτών της δυτικής Ρούμελης, αλλά και τη σχέση τους με το φυσικό τοπίο. Αργότερα στα πεζά του πέρασαν και άλλα θέματα όπως το άγχος και η αγωνία της ζωής στις πόλεις, ο φόβος του ατόμου μπροστά στην εξουσία και ο παραλογισμός που συχνά τη διέπει. Μόνιμο στοιχείο του έργου του είναι ο ανθρωπισμός το αυθόρμητο χιούμορ και η σατυρική διάθεση, που επίσης διακρίνονται στα ρεαλιστικά πεζά του, άλλοτε ως υπεράσπιση και άλλοτε ως μορφή της ανθρώπινης συμπεριφοράς δείχνει και την ηθική στάση του συγγραφέα.

 Πηγή: Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, εκδόσεις Πατάκη 2007