Στις 18 Ιουνίου 2012, στο Μουσείο του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ, οι Βίδα (Βέτα) και Χαϊμ Βίκτωρ Μιωνής τιμήθηκαν από τον Πρόεδρο του Κράτους του Ισραήλ κ. Σιμόν Πέρες και την ηγεσία του Κέρεν Αγιεσόντ με το Βραβείο Γιακίρ 2012.
Η Βίδα (Βέτα) και ο Χαΐμ Βίκτωρ Μιωνής με τον Πρόεδρο Πέρες στην Τελετή Γιακίρ.
Ο Χαΐμ Βίκτωρ και η Βίδα (Βέτα) Μιωνή κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου παρέμειναν κρυμμένοι μαζί με τις οικογένειές τους, ο πατέρας όμως της Βίδας Βέτας συνελήφθη και δολοφονήθηκε στο Άουσβιτς. Παντρεύτηκαν το 1967 και απέκτησαν δύο γιούς, τον Σάμπυ (τιμήθηκε με το Βραβείο Γιακίρ 2006) και τον Άρη. Επιτυχημένοι επαγγελματικά, ο Βίκτωρ και η Βέτα κατέλαβαν ηγετικές θέσεις στην Κοινότητά τους και έκαναν το Κέρεν Αγιεσόντ κεντρικό σημείο αναφοράς για την υποστήριξη του Ισραήλ, με εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Η Βίδα (Βέτα) και ο Χαΐμ Βίκτωρ Μιωνής κρατώντας το Βραβείο Γιακίρ και από αριστερά προς τα δεξιά: Γκρέγκ Μάζελ, Γενικός Διευθυντής του Κέρεν Αγιεσόντ, Τζούλια Κοζίτσκυ, Επίτιμος Πρόεδρος του Κέρεν Αγιεσόντ, Μούντι Ζάντμπεργκ, Παγκόσμιος Πρόεδρος του Κέρεν Αγιεσόντ και Γιοχάννα Αρμπίμπ-Περούτζια, Πρόεδρος του Παγκοσμίου Διοικητικού Συμβουλίου του Κέρεν Αγιεσόντ
Ο Χαΐμ Βίκτωρ Μιωνής γεννήθηκε το 1935 και ήταν το μικρότερο παιδί της οικογένειας. Η γενέτειρά του, το Αγρίνιο, ήταν μια μικρή πόλη με μόλις έξι Εβραϊκές οικογένειες, όλες αφοσιωμένες στην Εβραϊκή παράδοση. Το σπίτι της οικογένειας Μιωνή αποτελούσε το κέντρο της κοινοτικής ζωής. Όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ιταλική ζώνη κατοχής στην Ελλάδα, τον Σεπτέμβριο 1943, η οικογένεια Μιωνή κατέφυγε σε ένα απομονωμένο χωριό στα βουνά της περιοχής και, με τη βοήθεια της Ελληνικής αντίστασης, παρέμεινε εκεί μέχρι την απελευθέρωση τον Οκτώβριο 1944.
Η Βίδα (Βέτα) Μιωνή, το γένος Κοέν, γεννήθηκε το 1939 στη Θεσσαλονίκη (την «Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων»). Ήταν η μικρότερη από τρεις αδελφές. Μετά την κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τους Γερμανούς, η οικογένειά της κατόρθωσε να φθάσει στην Αθήνα, αλλά οι γονείς συνελήφθησαν και εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς, όπου δολοφονήθηκε ο πατέρας της. Εκείνη πέρασε τον πόλεμο κρυμμένη στη Σχολή Καλογραιών Saint Joseph και σε σπίτια Ελλήνων (Χριστιανών Ορθοδόξων και Καθολικών), τα οποία υπεδείκνυαν οι ιερείς. Η μητέρα της επέζησε του εκτοπισμού και επέστρεψε στην Ελλάδα. Αφιέρωσε τη ζωή της στα τρία παιδιά της, ενώ συγχρόνως βοηθούσε στην ανασυγκρότηση της Κοινότητος. Υπήρξε ιδιαίτερα δραστήρια στο νεοσύστατο Κέντρο Παιδιών και αργότερα στην WIZO.
Η κ. Μιωνή απευθύνει χαιρετισμό στους παρισταμένους κατά τη διάρκεια της απονομής των Βραβείων Γιακίρ.
Mrs. Mionis addresses the audience at the Yakir Ceremony
Κοινοί φίλοι έφεραν σε επαφή τον Βίκτωρα και την Βέτα τον Νοέμβριο 1965. Παντρεύτηκαν τον Φεβρουάριο 1967 και απέκτησαν δύο γιους: τον Άρη (από τον Ari Ben-Canaan, τον ήρωα της κινηματογραφικής ταινίας Έξοδος), ο οποίος μένει στην Αθήνα και είναι παντρεμένος με την Meghana, και τον Σάμπυ, ο οποίος πήρε το όνομα του παππού του που χάθηκε στο Άουσβιτς. Ο Σάμπυς έκανε αλιγιά στο Ισραήλ το 2006 και είναι μέλος του Εκτελεστικής Επιτροπής του Κέρεν Αγιεσόντ. Το 2006, ο Σάμπυς τιμήθηκε με το βραβείο Yakir Keren Hayesod για την γενναιοδωρία του και την αφοσιωμένη δράση του.
Για πολλά χρόνια ο Βίκτωρ ασχολήθηκε με το εμπόριο υφασμάτων, ενώ η Βέτα εργάσθηκε στο Οικονομικό Τμήμα της Πρεσβείας του Ισραήλ στην Αθήνα. Η παιδεία που έδωσαν στα παιδιά τους, όπως και οι δραστηριότητες και οι προσπάθειές τους βασίζονταν στις αξίες, την ταυτότητα και την υπερηφάνεια του Εβραϊσμού και του Σιωνισμού.
Χάρη στην απεριόριστη ενεργητικότητά τους και την αφοσίωσή τους, το Κέρεν Αγιεσόντ αναπτύχθηκε στην Αθήνα, με εντυπωσιακά αποτελέσματα σε όλους τους τομείς.
